متن آهنگ ( متن ترانه ) شبگرد امیرحسین طائی

شب گذشت و ز می شد خیال تو طی
زد سپیده و غم بر رسال تو
سینه دارد سخن ها چون قصه ی کهن ها
می افروزد آمد جان چون شرم به انجمن ها
من برگی در دست پاییزم تو هستی روح بهارم
شبگردی سر مست یار دلم لبریز تا هستی صبح قرارم
سینه دارد سخن ها چون قصه ی کهن ها
می افروزد آمد جان چون شرم به انجمن ها
من پی عشقت تا به کجا در طلبت رسوا به خدا
میجویمت میبویمت چون گل به بستان ها
گر بینمت می گویمت شرحی ز هجران ها
من عاشقم آن دل بسته مه پیمان
می خوانمت می خواهمت در هر نفس ای جان
شب گذشت و ز می شد خیال تو طی
زد سپیده و غم بر رسال تو
زد سپیده و غم بر رسال تو