آدما دنیا رو دیوار میبینن روزای آفتابی رو تار میبینن
دوست دارن یه روز بیاد رها بشن مثل شبنم از زمین جدا بشن
سایه هاشون روی دیواره ولی پر و بالشون گرفتاره ولی
آداما دنیا رو دیوار میبینن روزای آفتابی رو تار میبینن
آدما آی آدمای رنگارنگ توی کوچه های این شهر فرنگ
♪♪♪
میشه این دیوار و پشت سر گذاشت
میشه با فاصله ها کاری نداشت
میشه عاشق شدو پر کشید و رفت
آنسوی فاصله ها رو دید و رفت
دو نگاه وقتی که آفتابی میشن
میرسن به همدیگه آبی میشن
♪♪♪
دو نگاه دو آرزو دو خاطره مثل گلدونای پشت پنجره
دنیا روآبی آبی میبینن شبو روز آفتابی میبینن
شبو روز آفتابی میبینن شبو روز آفتابی میبینن