این دل کجایِ آدمه که من از وقتی یادمه
همه چیزم تو دستشه
چشامو گریون میکنه حالمو داغون میکنه
اگه یه روز شکسته شه
♪♪♪
این دل کجایِ آدمه که غصه دارِ عالمه
درد و غمش قدّ ِ یه کوه اقیانوسه ماتمه
من یه ابرِ تو کویرم بارونی میشم تا که بمیرم
من یه برگِ ناامیدم واسه مردن دمِ پاییزو دیدم
♪♪♪
ترکم کردیو تر کرد رفتنت پلکامو
با تو ساختمو اما باختم این پیکارو
بی تو بدجوری خسته اس نفس این کوچه
دنیام شده یه بن بست دوتا دستاش پوچه