قلب تو بردن آدما این بار
انگاری مردن چشمای بیدار
کسی نرسید به داد قلبت
کسی نخواستت تکیت شد دیوار
♪♪♪
رفتن که رفتن یادشون هم نیست
که دوتا چشمات چندبار شدن خیس
از این بی مهری دلت لرزید
از همه ی شهر جفت چشات ترسید
♪♪♪
تو باید پروانه شی پیله تو بشکافی
اینا همه عادت دارن به زخم زدن و بی انصافی
بزنی بیرون بری دور از همه یه جای سرد
اونی که میگفت واست میمرد با تو هم بازی کرد
♪♪♪
انقده تلخ بودی که نمی دیدی سخته
ولی به این زودی رفت ازش مونده یه کهنه درد
هر دفعه وایسادی و ازت رد شد شکستنت یه عادت شد
اون قلب تو نشونه کرد آخر ضربش هم زد
♪♪♪
تو باید پروانه شی پیله تو بشکافی
اینا همه عادت دارن به زخم زدن و بی انصافی
بزنی بیرون بری دور از همه یه جای سرد
اونی که میگفت واست میمرد با تو هم بازی کرد