متن آهنگ ( متن ترانه ) کاش بودم لاله احمد ظاهر

کاش بودم لاله تا جویند در صحرا مرا
کاش داغ دل هـویدا بود از سیما مرا
کاش بودم چون کتاب افتاده در کنج خموش
تا نگردد روبرو جز مردم دانا مرا
کاش بودم هـمچو گوهـر تا زند دریا دلى
دل به دریا تا بیایم در دل دریا مرا
کاش بودم هـمچو عنوانى نشان روزگار
تا نبیند چشم تنگ مردم دنیا مرا
کاش بودم هـمچو شمع تا بهـر نگاه دیگران
در میان جمع سوزانند سر تا پا مرا
کاش بودم هـمچو شبنم تا میان بوستان
بود هـر شب تا سحر در دامن گل جا مرا
کاش ” قدسى” از هـوا پر میشدم هـمچون حباب
تا به هـر جا جاى مى دادند در بالا مرا