متن آهنگ ( متن ترانه ) زلف عرفان حسینی

من مست و خرابم مهر تو افتاد دگر ور دل و جانم

بعد از تو آخر من جه کنم شدی دارو ندارم

ناز کن یاد مکن من پرستاردو چشم خوش بیمار توام

زلف را حلقه مکن من بیمار شده آن زیبای زلف توام

بردی زمن عقل و توان و دل و جانم

هر جا روی آن منم به سویت که روانم

تو جانی و من بی تو دگر هیچ ندارم

درکنارم بمان زدوریت تاب ندارم

حال خوبیست منو تو دمی ما بشویم

سوی جاده ما عاشق و پیدا بشویم

حال خوبیست به چشمان تو من خیره شوم

ببرید از منو دور زغمها بشوید

برایم این همه دلبری از تو که عذابست

صدایم چون دوای مرهمی بر این دل بی تب و تابم

نگاهم کن من که رنگی به رخسارم ندارد

تو ماهم باش آسمانم بی تو تیره و تارم

ناز کن یاد مکن من پرستاردو چشم خوش بیمار توام

زلف را حلقه مکن من بیمار شده آن زیبای زلف توام

بردی زمن عقل و توان و دل و جانم

هر جا روی آن منم به سویت که روانم

تو جانی و من بی تو دگر هیچ ندارم

درکنارم بمان زدوریت تاب ندارم