با من تماشایی تره دنیا با این منی که غرق کابوسه
می دزده چشماشو از آیینه لبهای تنهاییشو می بوسه
♪♪♪
با من تماشایی تره دنیا وقتی که ترس تازه ای داری
حس میکنی پشت سرت باید دیوارو با دستات نگه داری
♪♪♪
زل میزنی چشمامو میبندم تا کم بیاره ابر بارونو
تنها گله که خوب میفهمه حال و هوای بغض گلدونو
♪♪♪
بوی مسکن های تکراری دلشوره هایی که نمی میره
دور سرم می چرخم و انگار داره اتاقو درد می گیره
♪♪♪
حالم بده مثل صدایی که عمر امیدش باز کوتاهه
چیزی نمونده تا ته قصه این تازه اما اول راهه
♪♪♪