متن آهنگ ( متن ترانه ) خدا علی پورصائب

خدا تویه قلب همون کودکه که چچهرش مثله برگها زرد شد
تو دسته گلهای پسر بچه ای که حالا برای خودش مرد شد
خدا تو قلم موی نقاشیه که رو بوم عکسه غمو میکشه
گاهی سیبو هوا و گاهی بهشت گاهی چهره ی آدمو میکشه گاهی چهره ی آدمو میکشه
یه وقتایی طرز نگاههای ما به زیباییه خوشه ی گندمه
خدا جای دوری نباید باشه خدا لا به لای همین مردمه
خدا لا به لای همین مردمه خدا لا به لای همین مردمه
خدا تویه دستای اونیه که جلوش خیلی راحت داری میگذری
میدوه جلوت سبز میشه میگه آقا یه دونه فال ازم میخری
خدا تویه چشمای اونیه که با حسرت گلاشو سوا میکنه
یه وقتایی کفشه قشنگشو هم داره پشته شیشه نگاه میکنه داره پشته شیشه نگاه میکنه
یه وقتایی طرز نگاههای ما به زیباییه خوشه ی گندمه
خدا جای دوری نباید باشه خدا لا به لای همین مردمه
خدا لا به لای همین مردمه خدا لا به لای همین مردمه