نمیخواد به حال دلم فکر کنی
اگه راه آرامشت رفتنه عذابی که از بودنم میکشی بدون قلبمو بیشتر میشکنه
خبر دارم این راه بی مقصده مسیرو ولی میشه تلخش نکرد
کنار تو امروز من خوبه پس به دیروز و آینده هی برنگرد
اگه توو دلت جا ندارم برو اگه خوبه حالت کنارم بخند
چرا باید از ترس روزای بد به دل حکم کرد تا ابد دل نبند
کی میدونه تا کی نفس میکشه که لبخندشو وقف فردا کنه
به دنیا می ارزه ی روز داشتنت
اگه آدم عشقش رو پیدا کنه
ی عمری پی دلخوشی عمرمون گذشت و ازش موند فقط خاطره
چه دیر اینو میفهمه آدم خوشی همین لحظه هاس که داره میگذره
نفهمیدم این اوج خوشبختیه همین عشق همین حس همین دغدغه
که هر لحظه که بگذره تا ابد عقب برنمیگرده این عقربه
اگه توو دلت جا ندارم برو اگه خوبه حالت کنارم بخند
چرا باید از ترس روزای بد به دل حکم کرد تا ابد دل نبند
کی میدونه تا کی نفس میکشه که لبخندشو وقف فردا کنه
به دنیا می ارزه ی روز داشتنت
اگه آدم عشقش رو پیدا کنه