چوبِ عاشقیمو خوردم بدجوری کم آوردم
من این گریه های تلخُ از تو یادگاری بُردم
تا از چشم تو افتادم مثل ناله ای در بادم
گاهی در دلم می مانی گاهی می روی از یادَم
ابرم که همش در تبعید بادم که فقط سرگردون
مانند کویری تشنه دور افتاده ام از بارون
♪♪♪
لبخند از لبِ من دوره عشقت وصله ی ناجوره
مُردم من از این دلتنگی مُردم من از این دلشوره
چوبِ عاشقیمو خوردم بدجوری کم آوردم
من این گریه های تلخُ از تو یادگاری بُردم
ابرم که همش در تبعید بادم که فقط سرگردون
مانند کویری تشنه دور افتاده ام از بارون