متن آهنگ بانوی من بنیامین بهادری

خسته و درمونده بودم
از همه جا رونده بودم
به هر خونه میرسیدم
میهمون نا خونده بودم
هیچکی حسابم نمیکرد
هیچکی جوابم نمیداد
♪♪♪
از تشنگی میمردمو
هیچکسی آبم نمیداد
یه مدته مدینی بود
تو غصه ای شدید بودم
هر ماه غروب جمعه ای
که خیلی نا امید بودم
فرشته ی مهربونی
♪♪♪
منو دوباره زنده کرد
اون که بادست کوچیکش
بزرگا رو شرمنده کرد
بانوی کوچولوی من
راس راسی خیلی خانومه
چشمای من تا زنده ام
فقط به دست بانومه
♪♪♪
بانوی من دختریه
که خیلی سختی کشیده
میگن توی سه سالگی
مزه ی مرگ و چشیده
صبح که ندیرونه بوده
باغصه هم خونه بوده
♪♪♪
باهاش نامهربون بودن
با اینکه دوردونه بوده
کاشکی میشد تو اون روزا
ماهابودیم تو شهر شام
دست به سینه وامیستادیم
صف به صف و با احترام
تاهرچی که دلت میخواس
برات فراهم بکنیم
♪♪♪
شاید بتونیم یه کمی
غصه هاتو کم بکنیم
یه روسری ای می خریدیم
که آبیش آسمونی بود
یه پیرهنی که تازگیش
مناسب مهمونی بود
اما شما شاهزاده این
♪♪♪
گدای قصه تون منم
پیش شما کم میارم
حرف های کوچیک میزنم
من میدونم فرشته ها
پرمیزنن دور سرت
فرشته ی آسمونی
منو بگیر زیر پرت

دانلود گلچین آهنگ های بنیامین بهادری