متن آهنگ ( متن ترانه ) نصیت علی تبریزی

بنام خدایی ک خیلی کرده اذیتم

بنام اونی که بام بوده دیده وضعیتم

این حقیقت هست که همیشه تلخه هممون میریم طبیعتنو

ی بیت ساده بسته واسه گفتنه نصیتم

وو اونجا ک بغضتو و درونت ی چی خورد تکون

میای به خودت میبینی هنو نشستی قفل اون

روزا ک از تهه دل بود خنده هات

ازصدات میشد بفهمی چیزی داری واسه ساختن لحظه هات

اما رف به باد این بخت ماستو گره کوری سهم ما که وا نمیشه تا سپیده فکره واحی سخته داشو

آرزوی این که روز آخر برگرده باز ک آخرین دیدار با بغض و خشم و رقص باد

باز باران با ترانه باز ط با سکوتو بعد سجده ک عکس من که باز میشه باقنوت

تو دستایه مادرم ک اصلا نمیشه باورم

که میرم من نءمیشه مومن یگانه یاورم

که بغضایه بی دلیل مزاحم نشه هر ثانیه

من شرمندم از این به بعد اگه پشتت خالیه

یادش بخیر یادته فریاد خاموشتو

که بعد دعوامون دریغ کردی آغوشتو

من میرم اما از اون جا هر لحظه پیشتم

نبینم بغض کردی اشکات چرا میکن

پاشو وایسا بابایی ببینم چرا تکون میخوری سردته

ط کوهی مرد محکم باش کوه نمیلرزه ک

از اینجا ب بعد تنها جیزی ک ازم میمونه یادمه

ک اونم فراموش میشه این خصلته هر ادمهه

وو اسمشه که عشق و تلخی کل مدرسه

ب عشق زنگ تفریح اخرشم ترک تحصیل

پشت میز که شدم غمگین کردین منو فراموش

بیخیال گرگ زادرو چه نیاز است به اغوش

ببخش مادر اگه علی نکرد به حرفت گوش

وو تموم شد این حال بد روزای تاریک وسرد

پدری که با گریه خاک میریخت روجسد

سنگی قبری گذاشت با دست نوشته با چشمای پر اشک

روش نوشتش این جوان ناکام جاش بهشته