متن آهنگ ( متن ترانه ) روح برهوت پایکوب باند

سرگشته دلی دارم در وادیه حیرانی آشفته سری دارم ز آشوبه پریشانی
طبعیست مشوش تر از باد خزان در من وز باد گرو برده در بی سر و سامانی

فرقست میانه من وین زاهدک پر فن پیشانی او بر سنگ من سنگ به پیشانی
از یاد زمان رفته آن قلعه ی متروکم تن داده به تنهایی خو کرده به ویرانی

کورم منو سوتم من پروده ی لوتم من روحه برهوتم من عریانو بیابانی
کورم منو سوتم من پروده ی لوتم من روحه برهوتم من عریانو بیابانی
تا خود نفسی دارم با خود قفسی دارم زندانی و زندانم زندانمو زندانی

سرگشته دلی دارم در وادیه حیرانی آشفته سری دارم ز آشوبه پریشانی

از وهم گران بارم چندان که نمییارم تا تحته برون آرم زین ورطه ی توفانی

من باد بیابانم خاشاک می افشانم در دشتو نمیدانم در باغ گل افشانی

از یاد زمان رفته آن قلعه ی متروکم تن داده به تنهایی خو کرده به ویرانی